Naar mijn mening het beste en meest toegankelijke boek over spitten/niet spitten, tuinbedden, mulchen (de zg permacultuur moestuinen) gebaseerd op jarenlange ervaring onder Nederlandse omstandigheden.

Jac Claasen

Dit zegt de schrijfster over haar boek

In dit boek heb ik mijn ervaringen van 15 jaar permacultuurtuinieren gebundeld.  Ik beschrijf talloze technieken en concrete voorbeelden die het mogelijk maken om op de meest uiteenlopende plekken iets eetbaars te telen. Je leest over tuinieren zonder spitten, verschillende mulchmaterialen en het slim beplanten van moestuinbedden voor een zo groot mogelijke opbrengst. Ik schrijf over het gebruik van eenvoudige hulpmiddelen zoals vliesdoeken en koude bak, die het mogelijk maken om het teeltseizoen te verlengen.

In het gedeelte over de eetbare bostuin lees je over fruitbomen, struiken, vaste groentes en eetbare bodembedekkers (bekende en minder bekende), van appels tot persimoenen en van asperges tot eeuwige moeskool en hosta's.

Ik ga in op de verschillende functies die planten kunnen invullen en hoe je ze kunt combineren tot productieve, mooie en zorgeloze tuinen.

Recensie

Bij het lezen van de meeste boeken over permacultuur krijg ik steevast het gevoel dat ik minstens 40 uur per week flink moet zwoegen en zweten om een groot stuk grond om te toveren tot een ecologisch, holistisch permacultuurparadijs. En ondanks dat je meewerkt met de natuur, waardoor het makkelijker zou zijn, zie ik mezelf alleen vijvers graven, heuvels aanleggen, aardbeientorens bouwen en kruidenspiralen construeren. In zo'n tuin staan enkel vaste eetbare planten. Geen zoete erwtjes of mals snijbiet. Geen plekje om te zitten en al helemaal geen tijd om uren in het gras te liggen Tuinsmakelijk!, het boek van Vera Greutink over permacultuur is gelukkig totaal anders! En hoe ga ik je nu vertellen.

Vera  in haar Moestuin

Jaren van experimenteren op een balkon, achtertuin en een volkstuin vormen de basis van dit boek. Vera deelt enthousiast haar kennis over permacultuur. Het resultaat is een praktisch en prettig geschreven handleiding waarmee je permacultuur zelf kunt toepassen. Of je nu tuiniert in potten, moes- of bostuin. Ja je leest het goed. Permacultuur kun je ook toepassen in pot met vaste eetbare planten, voorzien van een mulchlaagje en zelfgemaakt bokashi-compost!

Het boek is ingedeeld in drie hoofdstukken en ik vertel even kort waar die over gaan.

Moestuinieren in potten en bakken: van saladebar tot wormenbak

In een relatief klein hoofdstuk geeft Vera tips om zelf potgrond te maken en met hulp van wormen te composteren. Potten en bakken worden gevuld met vaste kruiden en eetbare bloemen. En leuk is haar idee om van voorjaar tot winter een eigen saladebar in een grote teil te kweken. Een combinatie van mosterdblad, pluksla, ijsbergsla en winterpostelein zorgen voor een heel jaar sla op je bord.

Een tuin in lagen: een bos in de achtertuin

In een eetbare bostuin staan fruitbomen en -struiken, kruiden en vaste, eetbare planten. Dit hoofdstuk past het beste bij mijn idee over permacultuur. Het gaat uit van de verschillende niveaus in de natuur. De fruitbomen zorgen voor de hoogte, daaronder groeien de fruitstruiken en laag bij de grond groeien de kruiden een eetbare planten. Bij de plantbeschrijvingen vind je nog veel leuke tips. Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat de bessen van het krentenboompje en de meidoorn eetbaar zijn!

In je volkstuin zul je net als ik een combinatie van groentebedden en fruitbomen en -struiken hebben staan. De informatie staat dan verspreid door de verschillende hoofdstukken van het boek.

Het is ook een boek waarin Vera haar persoonlijke ervaringen beschrijft. zo lees je over haar betrokkenheid bij een buurttuin en de tuin van het gezin van haar zus. Bevlogen vertelt ze dat je zelfs van een verwaarloosde groenstrook een moestuin kunt maken met bonentipi's, robuuste maisplanten en tomatenstruiken.